Afgelopen maand weer flinke vordering gemaakt met het hakken van het hout, en ook de opslag is inmiddels gereed. Mooie frames vinden we zelf!
En ja, al het hout dat her en der al in hapklare brokken lag is inmiddels verzameld, en ligt ook mooi opgeslagen in de hokken!
En ook nog een heel stuk met tè grote brokken, die als ze gedroogd zijn nog moeten worden gekliefd.
Maar daar draait manlief zijn hand niet voor om. Petit a petit zal dat ook allemaal de hokken in verdwijnen 💪👍
Op deze foto’s was een niet al te mooie lucht te zien steeds. Helemaal niet verkeerd om te werken, maar uiteraard was er ondertussen ook best wel mooi weer. En daar genieten we dan extra van! Een heerlijk zondagje freubelen: achterlatertjes maken dus! En zoals de naam al zegt: ik laat ze overal en nergens achter, met als doel: een glimlach op het gezicht van de vinder te toveren! Zo leuk om te doen!!
Kleine impressie:
En uiteraard op zo’n dag ook even extra tijd voor de viervoeters. Piep krijgt dan een uitgebreide kam-/knipbeurt, en ja, ook de pedicuur kwam langs. Niet helemaal zijn ding, maar toch nodig af en toe 🤪
En Chandeleur is ook altijd een momentje om lekker bij stil te staan en mee te doen aan de traditie, yummie!!! (Een traditie met NL tintje zelfs, haha!)
Uiteraard werd traditioneel moeders in NL even gefeliciteerd met haar verjaardag: hieperdepiep!!
En dacht PP dat hij in NL slecht weer had???? Nou, hier kwam het toen ook met bàkken uit de hemel 💧
Joehoe vrouwtje!! Ik hou niet van regen, ik wil naar bìnnen!!!!! En wel nù!!!!
Daarnaast was ook nog eens koud, bah! Dus maar met beide viervoeters lekker bij de kachel gebleven.
En hoe gaat het met die 2 viervoeters? Kunnen ze het een beetje met elkaar vinden onderhand? Nou….. het gaat. Sfink trekt zich niet zo heel veel aan van Piep en deelt nog wel eens een goede mep uit als Piep te dicht bij komt. Maar Piep vindt het nog steeds nix als zij aandacht krijgt. En moet er dan meteen met zijn grote hoofd ook bij in de buurt zijn. Tja…
Goed, na terugkeer van PP weer even de tijd genomen om een dorpje in de buurt te bezichtigen: La Bastide de Virac.
Hardstikke leuk dorp, de moeite waard van een visite. En zoals in al deze dorpen, ook hier wordt meegegaan met de tijd. Maar of dat nu in esthetisch opzicht een verbetering is???? 🤔
En we vonden ook nog een leuke route in Bessas, een dorpje net naast Vagnas, waar heerlijk gewandeld kan worden in de natuur. Ehhhh…. niet alleen gewandeld vrouwtje!! 🤡 Badderen in heerlijk vers water, toppie!!
Maar lang luieren zit niet in onze aard, en dus begonnen we al weer aan een volgend plan: het bomen-planten-plan. Cypressen, coniferen, laurier en olijfbomen, die mogen in deze omgeving niet ontbreken.
We vonden een goed en betaalbaar tuincentrum waar we ook goed werden geholpen met tips. En zo togen we met een auto vol groens weer naar huis. Zo vol dat Piep echt even zijn plekkie achterin moest afstaan. Maar da’s geen punt vrouwtje: ik pas best wel op een stoel!
PP hakte voor het plaatsen van de boompjes weer de nodige gaten in de rotsige grond. Bikkel!
En nu maar groeien!!! Het is er groeizaam weer voor, met nog steeds af en toe een flinke bui. Helemaal goed.
Nog ff wat bladeren rapen, dan komen de boompjes ook wat mooier tot hun recht. Ràpen PP, niet gooien!!! Tssssss….
Tja, ‘wat’ bladeren???
Oef, het lijkt wel of hier alles in grote getale aanwezig is. Maar…. ook deze aanhangers weer geleegd. En weer wat meer opgeruimd.
Gisteren waren we na dit bomen- en bladerenplan eigenlijk van plan om alleen nog even een klein klusje te doen, zoals een paar stekken in de aarde zetten (ik). Of een andere olijfboom die al wel in de tuin stond even snoeien (PP).
Maar, zoals het vaak bij ons gaat, denken we ook weer verder na. Zoals over het ‘waterplan’. Over de opvang van het overloopwater van de bron. Iets dat in het verleden in het open bassin werd gedaan dat lager op ons terrein ligt, maar waar al tig jaar niets aan was gedaan. Net zoals alles trouwens, maar dat is de oplettende bloglezer al duidelijk geworden.
Het gevolg van niet onderhoud maakte dat er een heftige laag met water, blub en andere troep in is onstaan. En ja, dat moet er uit voordat we een plan kunnen opmaken voor wat te doen.
PP wilde weten of er een afvoerput in de bak was gemaakt, wat logisch zou zijn geweest om deze leeg te kunnen laten lopen. Maar hij vond deze niet. Vervolgens boorde hij een paar gaatjes in de muur zodat het water nu wèl weg kan stromen en ik besloot toen ook maar mijn laarzen te gaan pakken en tja, van het één komt het ander…… afvoer van die meurende zooi, gàtvèr!!!!!!
Nu al DE selfie van het jaar 2024 😂
Toen het echter op een gegeven moment ook nog eens begon te stortregenen, stopten we er ècht mee.
Enough is enough!! Volgende week verder. Vandaag dit stukkie even schrijven en verder een ècht rustige middag, ook weer met Nederlands weer: grijs, grauw en soms met regen. Ach, goed voor de plantjes.
Dan de kamer maar opfleuren met bloeiends uit de tuin.
Fijne zondagmiddag nog aan alle lezers en veel groeten uit Bertrandes!!