Yes, we hebben de sleutel gekregen! Frankrijk een nieuw avontuur kan beginnen. We kunnen niet wachten, onze handen jeuken, we willen beginnen!! Voorlopig eerst opruimen en poetsen, want: wat een ontzettende troep en zo ongelofelijk vies! Dat iemand daar nog in heeft gewoond is eigenlijk niet voor te stellen. Oké, ze gaf niet zo veel om binnen en ze leefde eigenlijk alleen buiten als ze er was, en het was een vakantiehuis. Maar toch, een echte bende. Maar ….. wij hebben de sleutel. En deze bende is nu van ons!!! 😊👍

Daar gaat ie dan 12-12-2022, wederom een mooie datum. Binnen een maand na tekening van koopcontract de overdracht van ons nieuwe paradijs. Heel mooi geregeld, echt alle complimenten voor zowel de makelaar als de notaris, super! En ook Mitz heeft het helemaal top gedaan, waar en hoe dan ook , ze heeft het voor elkaar gekregen. Als iemand nog een goede notaris of makelaar zoekt: wij kunnen deze beide zeker aanraden, alleen mijn vrouw houd ik lekker voor mijzelf 💕. We weten niet of dit stuk van Frankrijk iets meer ontwikkeld is dan waar we vandaan kwamen, maar wat een ontzettende klunzen hebben we dan eigenlijk meegemaakt in de Ariège als we dat nu vergelijken met hier. Maar goed.

Op 20 december 2005 zijn wij ons éérste avontuur in Frankrijk begonnen. En wij wilden graag wonen in een gebied waar het niet heel erg koud is in de winter. Voor de mensen die ons op Facebook volgen weten al wat er wederom is gebeurd.

Wederom een herhaling in ons nieuwe avontuur. Net als 17 jaar geleden in de Ariège, ging het ook nu sneeuwen. Toentertijd heel onverwacht, heel vroeg in het jaar en eigenlijk nooit koud. En volgens de buren hier, valt er ook hier bijna nooit sneeuw in deze tijd van het jaar. Ja, soms, begin februari, maar dat is dan ook gelijk de volgende dag verdwenen.

Nu viel er zelfs best veel, en bleef het goed liggen. Errug koud, dagenlang goed onder 0. Maar ook wel weer geweldig om te zien dat we hier niet helemaal alleen wonen 🐰🐾🐈🐁🦔🦫🐿️. De hele oprit was vol met allemaal voetstapjes 😍.

Twee dagen hebben we nog kunnen genieten van het witte landschap. Het was genieten!

Maar er moest intussen ook gewerkt worden, puin ruimen vooral. De veranda staat alvast vol, misschien dat iemand er nog iets van kan gebruiken? Maar dat zien we later.

En dat is nog niet alles…….

En er is nog meer veel meer, en alles is oud en stuk. Soms denk je hé leuke stoel, maar dan is ie toch kapot. Wat een ontzettende troep. Maar het huis moet leeg, we willen namelijk onze eigen spullen opslaan in de slaapkamer en hebben ons gereedschap nodig om te beginnen. En we zijn al bezig geweest of beter gezegd hebben geprobeerd onze spullen naar de Ardèche te krijgen. Maar….. 😫😒. Daar later meer over.

En tussen alle werkzaamheden door ook ff genieten van onze nieuwe mooi plek in Frankrijk. Even heerlijk genieten van het zonnetje. Back to basic: terug naar de natuur, weer meer leren genieten van de gewone, kleine dingen in het leven. Iets wat we niet moeten vergeten! Bewuster omgaan met wat je hebt en kunt.

En toch ook op deze ècht in de middle of nowhere gelegen plek gisteren via de 4g kunnen genieten van het afscheidsconcert van Rob de Nijs. Niet dat we een echte fan zijn van zijn muziek, maar hij hoort wel bij het leven. Mijn vader had de ziekte van Parkinson en is er een paar jaar geleden aan overleden. Hij zei altijd “ik zit gevangen in mijn lichaam”. Het is een ontzettende vervelende ziekte en daarom weten we hoe knap het is van Rob de Nijs dat hij dit concert zo gedaan heeft.

Top gedaan Rob, we hebben van je genoten, met een 😊, maar ook met een😢.