En wijzer?? Nou ja, dat valt nog te bezien, haha!
Eindelijk weer een blogstukje. Niet dat er nix gebeurde maar…. we waren gewoon heul erg druk!! Zoals gezegd was ik begonnen met mijn nieuwe baan. Waar al op mijn eerste dag bleek dat het echtpaar waarvan zij hoofd receptie was en hij assistent bedrijfsleider, helaas na 2 weken weg zouden gaan naar een ander RCN Park waar zij de leiding zouden gaan krijgen. Extra aanpoten dus, in 1e instantie om zoveel mogelijk informatie op te nemen en weer in het normale ‘werkproces’ te komen, en ten 2e samen met mijn andere collega een manier te vinden om slechts met 2 fte de boel draaiende te houden. Met nog zoveel vragen over het systeem ook, waar ik gelukkig altijd een super backup heb bij de collega’s van het RCN Contact Center in NL. Altijd bereid om te helpen, wat superfijn is. Inmiddels ook een hele leuke stagiaire in ons receptieteam er bij gekregen en heel recent nog een andere collega die voor de zomermaanden ons team komt versterken 👍 Wij kunnen er nu tegen, laat die zomer maar komen 💪.
En vind ik het nog steeds leuk werk? Nou, eigenlijk steeds nog leuker, zeker omdat er steeds meer overzicht in mijn hoofd is, en mensen die mij kennen zal dat laatste niet verbazen: ik interesseer me ook voor de bedrijven waarvoor ik werk, en ook voor de mensen waar ik mee werk. Zulk leuk contact met zowel ook de collega’s van de andere teams, maar ook met de gasten!! Die laatsten staan nu al voor openingstijd te wachten als ze weten dat ik er ben. (Nederlands spreken is toch een stuk makkelijker dan Frans en zelfs Engels denk ik…. ).
Maar eerlijk is ook eerlijk, ik word wel ongelofelijk geconfronteerd met het feit dat ik sinds dat ik ben gestopt met werken in NL en wij in FR onze bedrijven zijn begonnen, toch wel heel makkelijk sommige ’technische’ dingen zeg maar mooi kon afschuiven. Want moest er een Excel bestandje worden gemaakt, een kookboekje met plaatjes in elkaar gedraaid, of andersoortige dingen met plaatjes/tabelletjes/berekeningen hoefde ik alleen maar te roepen ‘Schat! Help!’, en schatlief nam dat deel voor zijn rekening. Wat er nu toe heeft geleid dat ik bij zo’n ’technisch’ iets weer naar zo’n scherm zit te kijken, en vervolgens maar onze stagiaire weer om hulp vraag…. en de volgende keer weer…. en weer…. Tja…. het is een lieverd, en ondanks dat ik haar vaak plaag, legt ze het me steeds weer uit. Het gaat me vast weer een keer zelf lukken 😇.
PP zit intussen uiteraard totaal niet stil. De watervoorziening + wateropvang is inmiddels geregeld, dus daar geen zorgen meer over. Zeker ook niet nu er toch steeds weer van die ongelofelijke bakken met regen naar beneden komen. Voldoende aanvoer voor de bron en helemaal top voor onze nieuw aangeplante stekkies!!!
Het is niet te geloven wat een raar onbestendig weer het is. Als je dit ook vergelijkt met die ongelofelijk warme en droge zomer van vorig jaar…. Deze bak water kwam op een vrijdag eind van de dag bij ons naar beneden. Bij de camping kwam het ook langs de receptie stromen; ik had geluk dat ik net op tijd klaar was om redelijk veilig ook via Vagnas naar huis te komen. Want het begin stuk bij Vagnas zelf was vrijwel overstroomd.
Begin mei kwamen Bernice en Ton langs om een speciale klus samen met PP te klaren. De klus van het ‘verplaatsen van de oude camper’, die er al minimaal 20 jaar lelijk stond te wezen.
Deze was een erfenis van de vorige bewoners, maar stond ons giga in de weg. Zeker nu we voor de rest de bomen en struiken aan die kant weg hadden gehaald, en we verder vrij uitzicht hebben. Behalve dat blok camper dus 🤨.
Ze hebben er een behoorlijke klus aan gehad… want hij was behoorlijk in de grond gezakt, en ik begreep dat er een bout van een wiel dusdanig vast zat dat ie afgeslepen moest worden. Maar na het oppompen van 3 banden en het wisselen van de vierde kon het oude beestje gewoon rijden, oké met een beetje hulp. 🤔
En ff takelen met de BAM in actie, onder het toeziend oog 🧐
En oh wat fijn dat ik er niet bij was!! Dat hoekje hè, dat ie om moest, en bijna omviel (werd mij later vermeld)……. oef…..
Missie uiteindelijk geslaagd! Na nog een paar keer heen en weer rijden, want uiteraard moest ie wel mooi recht geplaatst worden op z’n nieuwe plekkie. Ton vond het heel stiekem best wel een vèt klussie 😁
En tatata!! Daar staat ie dan!! Voorlopig nog opslag, maar PP heeft er nog andere plannen mee. Wordt vervolgd dus. 🥁
En ook de renovatie van het zwembad incl. nieuwe aanvoer van water en nog wat van dat geneuzel vordert gestaag. Er zijn inmiddels al tig betonmolens met cement verwerkt, behoorlijk wat aanhangwagens met puin afgevoerd en heel wat afgeslepen en geschaafd.
Nog even ter herinnering een foto van de eerdere werkzaamheden van dit jaar….
De stand na het demonteren van de skimmer en het verwijderen van de margelles, die we weer terug gaan plaatsen. Ja, we zijn duurzaam bezig!
En tja, hoe vaak ie de bak al niet heeft leeg moeten scheppen doordat er weer bàkken met regen vielen…. Maar de volhouder wint, en ook hier weer heel duurzaam bezig, superoplossing de ronde bekisting!
Echter: de aanhouder wint!
Inmiddels is de bak bijgewerkt, de rand voor de margelles klaar en de rail voor de liner gemonteerd. En heel spannend de nieuwe liner besteld, gaat ie passen?
En de douchebak is ook voltooid. Lekker buiten douchen, met door de zon opgewarmd water uit eigen bron. Ik zeg: lekker duurzaam!!! We zijn zo goed bezig 🥳
Was het alleen maar werken dan?? Nee, uiteraard niet! Als het weer het toelaat gaan we op mijn vrije dag de omgeving ook een beetje verkennen. Zo lieten we onszelf even uit in Labeaume. Een ontzettend leuk plaatsje, eigenlijk vlakbij. Ook vlakbij ons favo plekje Chapias, waar menig nacht is doorgebracht voordat we ons huis in konden.
Echt zo’n plaatsje dat je aan mòet doen als je in de buurt bent, en van waaruit een prachtige wandeling te maken is. Top!
En toen het eens zo uitkwam dat ik 2 dagen achter elkaar vrij was, besloot PP een eigen planninkje te maken voor een uitje, voor mij een verrassing. Het bracht ons in 1e instantie bij Chateau de Portes, gelegen in het Nationale Park van de Cevennen. Prachtig!! Het chateau zelf was helaas dit jaar dicht, dus reden te meer om een volgend jaar nog eens terug te gaan.
En uiteraard kreeg ik bouwkundige uitleg 😎 over de verschillende elementen/tijdperken waar dit chateau uit bestaat, en waardoor je dit kunt herkennen.
De reis vervolgde en we kwamen aan in Villefort, ook een ‘must see’ op de PP google kaart.
Wij vonden het een mooi stukje, Villefort ook leuk, maar vanaf de foto’s eigenlijk leuker dan in werkelijkheid. Voor ons dan ook geen geschikte overnachtingsplek. Dus verder.
En dat bleek helemaal niet verkeerd!! Want we kwamen uit bij La Garde Guérin, een Plus Beau Village. Yes!
Wat een uitzicht daar ook! En we zagen van daaruit ook al een groot parkeerterrein, onze beoogde overnachtingsplek.
Mèt zelfs uitzicht op de Plus Beau Village die we hadden bezocht. Top!
We stonden best met een aantal campers voor de nacht, maar bewaking was toch ook wel geregeld. Niemand komt aan zijn bussie, pfff….. 🤡
En na een heerlijk rustige nacht weer de terugreis aangevangen, via het bois de Païolive. Daar nu alleen heel even gestopt een klein stukje gelopen en geluncht, maar zeker nog een keer terug voor de wandeling daar. Ziet er top uit!
Thuis deden we het nog even rustig aan, want na de 2 dagen zat er voor mij weer een reeks van 5 dagen aan elkaar door werken achteraan. En laat in die dagen nu ook familie de camping aan doen: Rinske en Theo kwamen aan, en zijn heerlijk aan het genieten van de camping. Lekker eten in het restau, en genieten van het verwarmde zwembad. En uiteraard kwamen ze de vorderingen bij ons bekijken, onder genot van een hapje en een drankje.
En nu, nadat ik na een best drukke ochtend alleen werken gisteren nog heel even kon genieten van rust, uitzicht, een drankje en een haakwerkje in de tuin
een bijna traditioneel natte dag, alleen maar regen en nog geen zon gezien.
Nou ja, dan maar wat binnenklusjes, zoals dit blog en mijn socials eens bijwerken. Ook wel eens nice…..
