In de bungalow! En nu verder…

Bungalow?? Zijn we nu weer verhuisd?? Nou ja, een beetje…. Liet ik vorige keer nog even in het midden of het was gelukt met het wagenpark, kan ik nu melden dat het inderdaad is gelukt. En mèèr zelfs…

De Beauty (auto) kon na de vertraging uiteindelijk worden opgehaald, en de volgende dag ook de aanhanger. Want die stond gewoon al te wachten op een voituur met trekhaak.

Onze zoektocht naar een nieuw, iets ruimer en comfortabel onderkomen voor tijdens de verbouw bracht ons bij een caravanopslag in Alès. Wèèr via een advertentie ‘caravane en très bon état’, maar ja…. wederom een sof. Wel een grote caravan, maar weer in zo’n slechte staat, dat we direct afhaakten.

Toen we daar echter wilden vertrekken troffen we de eigenaar van de opslag, en PP trok de stoute schoenen aan en vroeg hem of hij niet toevallig nog iemand wist die een caravan te koop had. En… jawèl!!! Een leuk exemplaar, weliswaar uit 2007, maar niet eens zo oubollig. Van een Belgisch stel dat hem altijd in de overdekte opslag had gehad, niet van plan was om nog terug te komen i.v.m. koop van een vakantiehuis in Frankrijk, en dus direct beschikbaar. YESSSSS!!! Gelijk toegehapt, want: ook met een ‘lit central’, wat betekent dat PP eindelijk – na 4 maanden met de benen opgetrokken geslapen te hebben – weer eens languit in bed zou kunnen liggen 👍😉. Altijd fijn ook als je heftige werkzaamheden voor de boeg hebt en je soms wel even rust kunt gebruiken. We zijn tenslotte ook geen 20 meer 😏

In de stromende regen werd deze nieuwe bungalow opgehaald, en direct in gebruik genomen. Heerlijk, iets meer ruimte om te leven, rustig te ontbijten of je ’s avonds in terug te trekken zonder in de zooi te zitten.

Zelfs met tafel, stoeltjes en allerhande andere handige attributen.

Met het wagenpark op orde kon er direct weer afgereisd worden naar onze vrienden van de déchet, want de meuk was inmiddels goed opgehoopt

Ik had de eer om de aller-onderste delen op het laagste deel van het plafond eraf te rukken, voordeel (of nadeel, net hoe je het bekijkt) als je iets kleiner bent 😅. Nu kon alles in 1x mee.

Gètver wat een vieze zooi weer!! Van die oude houten gelakte schroten mèt heftige rooklucht van jaaaaaaaaren! En daarachter bij de plafonds ook nog eens van dat vieze piepschuim, blèg!!! 😲

Fijn als dat dan lekker is afgevoerd, de lucht begon direct goed te klaren!!

En we zijn inmiddels al kind aan huis bij de plaatselijke déchet, haha!

Via Leboncoin (Franse Marktplaats) had ik een pracht van een voordeur gevonden, echt een mooie oude eiken, met zelfs nog raampjes die open kunnen. Want als iets ook nog hard aan vervanging toe is, is het de huidige, in elkaar gefrutselde voordeur.

Deze haalden we we ook alvast even op. Voor PP wordt het nog een hele klus om deze er passend tussen te krijgen, want er zit geen kader bij. Maar ik weet zeker dat hem dat gaat lukken!!!

En toen kon het bestellen en ophalen van materialen beginnen. Eerst een goede kuub zand en het nodige cement, vul-vezels, en nog wat van die materialen, om de her en der aanwezige scheuren te vullen.

Gelukkig hadden we deze vriend meegenomen vanuit de Ariège, voortschrijdend inzicht zullen we maar zeggen 😁. Hij kwam in ieder geval nu al goed van pas!!

En omdat er voor nu wat weinig opbergruimte was voor dit soort apparaten besloot PP om ook ‘even’ het dakje van het schuurtje aan te pakken. Dat was namelijk zo lek als een mandje, en daardoor niet bruikbaar voor opslag.

De platen waren zo gehaald; er zit gelukkig een hele goede brico-shop in Vallon Pont d’Arc, en PP heeft ook daar al weer vrienden gemaakt 😉

Hij maakte een mooi houten frame dat met nieuwe platen over de huidige constructie werd geplaatst. Top! Droge opslag geregeld!


En omdat de temperatuur erg aangenaam was, maakten we van die gelegenheid gebruik om eens in de buurt rond te kijken, fijn ook om met onze nieuwe Beauty te toeren. Met deze 4×4 kan ieder weggetje namelijk prima worden genomen!! En bang voor een deukje hoeven we ook niet te zijn, die zitten er namelijk al zat in!

Wat overigens wel grappig is, is dat deze inmiddels 20-jaar oude Beauty nu voorzien is van spikkiesplinternieuwe nummerplaten! Hij was hiervoor namelijk van een eerste eigenaar die altijd datzelfde oude kenteken had behouden, en nu bij overschrijving ging ie bij ons op nieuw kenteken. Nice!!

We deden Sampzon even aan, een vlakbij ons gelegen zeeeeeer toeristisch dorpje, alwaar je een behoorlijke hoogte kunt bereiken. Nu, zo buiten seizoen, volledig uitgestorven, maar van boven af een pracht uitzicht over de omgeving! In de zomer lekker druk, vermoeden we zo…

Maar niet alleen goed weer voor een uitje, er was ook voldoende werk aan de winkel. En dus An die Arbeit!!

PP zocht het weer hoger op om een oude, niet meer in gebruik zijnde schoorsteen te ontmantelen. En daarbij direct het dak te inspecteren op gebroken en/of ontbrekende dakpannen, zodat er geen lekkages meer zijn.

Ondertussen werden er de diverse leveringen verricht, van onder andere de nieuwe ramen, en de isolatie. Wat een verademing is dat ten opzichte van 16 jaar geleden!! Toen moest àlles nog zelf worden opgehaald! Wat dat betreft is er toch wel een hoop veranderd…

Vervolgens vermaakte hij zich prima met het aanbrengen van de dubbele isolatie, hier komt geen wind meer doorheen!!

Weer even tijd voor ontspanning was er ook: Le Cirque des Gens werd bezocht. Toen we nog ‘homeless’ waren was ik daar al eens langs gereden toen er boodschappen moesten worden gedaan, en zodoende wist ik al dat dit de moeite waard was. En ook weer dicht bij in de buurt! Helaas wat bewolkt weer, maar we hebben al een parkeerplek gevonden voor als het een keer beter weer is, om de wandeling aan de overkant van waar we nu stonden te gaan beginnen. Prachtig!!!

En na deze ontspanning, was het tijd voor de immer beruchte gipsplaten. Jaja, zo gehaald, maar dan….

Gelukkig hebben we ook daar een vriendje voor, onze Levpano. Deze heeft ons al eerder grote diensten bewezen, en ook die hadden we uiteraard meeverhuisd. We wisten tenslotte niet waar we terecht zouden komen toen we Beauregard verlieten.

Het werkt echt ideaal met dit machien….

wat onverlet laat dat de platen natuurlijk niet vanzelf op het apparaat komen, ook niet vanzelf op maat gesneden worden en dit handige apparaat natuurlijk niet overal bij kan. We voelen inmiddels spierpijn op plekken waar we niet eens wisten dat er spieren zaten 😲

Maar: het dak is gedaan!!

Het glaasje wijn met heerlijke salade en sateetje met satésaus was welverdiend!!

En terwijl ik mij gisteren nog even bemoeide met het zetten van 3 mooie notenboompjes (jaja, mèt echt bouwvakkersdecolleté, met dank aan de fotograaf 😎)

zorgde PP dat zowel de frames als de eerste isolatie van de muren werden aangebracht.

Op naar de volgende gipsplaten!! 💪

En omdat het oog ook wat wil, vrolijkte ik de boel nog even verder op met wat bloeiend spul. Er wordt de komende dagen regen verwacht, en die is echt wel welkom!

En ook zo leuk: overal in de tuin komen kleine narcisjes op!! Volgens onze buuv worden deze opgevolgd door velden vol met paarsachtige orchideetjes, dus we kunnen niet wachten!!

Aldus een klein verslag van de afgelopen paar weken. Wij vervelen ons dus absoluut niet, mocht iemand zich dat nog afvragen…

En Piep dan? Nou….. die helpt geweldig als ik in de tuin bezig ben

en hij bewaakt zowel het huis als zijn botje heel goed!! Ach, verschil moet er zijn…

We gaan beginnen!!!!

De afgelopen weken besteedden we in eerste instantie aan het bomenvrij maken van de directe omgeving van het huis. Ten eerste omdat dat brand technisch veel beter is (zeker gezien de droogten van de afgelopen jaren niet heel slim om veel bomen te dicht op het huis te hebben), ten tweede omdat het qua lichtinval en uitzicht voor onszelf beter is, en ten derde omdat we zeker wel een voorraadje brandhout moeten opbouwen voor de (nog aan te schaffen) houtkachel, aangezien het hout minimaal een jaar moet drogen.

Naast deze om het huis staande bomen moest een aantal dode bomen in ons bos het ook ontgelden, ook heel goed om daar weer ruimte te creëren om nieuwe aanwas een kans te geven. Zodoende is er inmiddels een lekkere stapel met hout gegroeid ✌. Ook goed voor de conditie overigens, zeker als je daarbij bedenkt dat alles ook nog gekliefd moet worden… we zullen ons niet vervelen, mocht iemand daar nog zorgen over hebben!

Het was overigens gedurende de laatste weken geweldig weer. Beetje winderig, maar prima om overdag buiten te vertoeven. Op zo’n mooie dag, waagden we er ons ook aan om eindelijk eens een bezoekje te gaan brengen aan het perceel land/bos dat ook van ons is, en iets verder van het huis ligt. Op dat stuk staat namelijk de bron waaruit het water komt dat zowel voor ons als onze buren dient.

Het bleek inderdaad een wat lastiger te belopen route, dwars door ons eigen bos heen, over een weggetje van de gemeente en ook nog over een stuk land van iemand anders, en niet te doen als het nat is. Nu lukte het gelukkig wel, en met behulp van de eerder door PP geplaatste punt op de Google-kaart vonden we uiteindelijk de bron. De buurman wist natuurlijk ook waar ie was, maar zei ook al dat het best lastig was om te vinden, en normaliter – als alles goed werkt – hoeven we daar helemaal niet te zijn. Maar toch goed om te weten!

En uiteraard werd er niet alleen maar gewerkt: er werd ook nog genoten van het heerlijke weer, met hapje en drankje buiten.

Waarbij we gezelschap kregen van een wel heel grappig baby-arendje

Tussen alle regel- en bouwplannen door gingen we ook nog ‘even’ vieren dat moeders op 13 februari de mooie leeftijd van 80 jaar mocht bereiken 🥳

De ochtend van ons vertrek verliep echter heel anders dan verwacht. Want zo werden we wakker.


De sneeuw die we eerder al hadden in december toen we net de sleutel hadden gekregen was toen erg onverwacht. Maar onze buum had al gezegd dat begin februari de meest waarschijnlijke kans zou zijn op sneeuw. Et…. voilà!! Prachtig mooi, maar niet heel praktisch als je ‘en route’ moet.

Maar gelukkig was het op de weg goed te doen, en waren we mooi op tijd.

Hiep Hiep!!!

Het was helemaal haar planning niet om het echt te vieren, maar zoals altijd komen er op de dag zelf toch gezellig een aantal vrienden langs, en het was voor ons ook leuk om hen weer eens te zien. Want onder hen bevinden zich o.a. ook onze trouwste blogvolgers 😊.

En heel fijn was, dat er een echte keuken beschikbaar was voor ons om die dag een feestmaal te bereiden !!! Da’s toch weer even heel anders koken dan op die ene gaspit-op-gasfles die we zelf hebben…

Piep werd en route ook nog even schandaaaaaaaaalig verwend door de meiden, en het was duidelijk: hij was ze zeker nog niet vergeten!!! 😍

Met gezwinde spoed werd er daarna weer teruggereden, want de lang geplande afspraak met de installateur zou èindelijk plaatsvinden. En wonder boven wonder verliepen zowel de terugreis als de afspraak voorspoedig, en kan PP nu weer verder 🛠⛏🪓⚒

Bij terugkomst was er niet alleen een hele goedverzorgde Sfink die ons verwelkomde, maar was er ook een uitgebreid 3-gangen-diner voor ons klaargezet. Yummie!! Je zult maar van die buren hebben 😍.

Wat daarna echter tegenviel was de volgende geplande afspraak, namelijk het afhalen van het vehikuul met trekhaak. De middag er voor kregen we namelijk een telefoontje: helaas kon de auto nog niet worden afgehaald, want er was nog een reparatietje nodig, waar een onderdeel voor was besteld. En je raadt het vast al: dat onderdeel was er nog niet. Dus: een nieuwe afspraak 5 dagen later (want daar zat natuurlijk nèt een weekend bij in).

Er zat niets anders op de volgende afspraak, namelijk het afhalen van de aanhanger, dus ook op te schorten, want tja…. zonder trekhaak valt er nu eenmaal niets aan te hangen 😕.

Maar goed, de ‘vrijgekomen’ tijd werd goed besteed met het begin van afhalen van die vreselijke houten schroten die overal in het huis aanwezig zijn. Helaas allemaal gelakt, anders had dat ook nog op de houtstapel gekund, nu klaar voor de afvoer naar de dechet.

En ook werd nu toch een ander klusje aangepakt dat nog lag te wachten: het verplaatsen van de BBQ. Want de oplettende bloglezer had al wel kunnen constateren dat er een BBQ aanwezig was op 1 van de terrassen, maar dat die ook wel een beetje (erg) scheef stond. Wachten was op het moment dat ie een keer neer zou komen zetten. En dat moment wilden we toch eigenlijk niet afwachten.

En dus werd het gevaarte vakkundig uit elkaar gehaald, en de delen die we wilden gebruiken weer herplaatst. Bon alors!! Laat dat zonnetje maar weer komen 🥖🍖🥩

En hoe het met het wagenpark is afgelopen???

Hiephiephiep!!

Hoera voor onze Piep!! 🤡🥳

Hoezo dan?? Is ie jarig??? Nou nee, tenminste niet dat we weten, omdat we zijn exacte geboortedatum niet weten. Maar gisteren was het een jaar geleden dat we Pipo, toen nog Ninja genoemd, gingen ophalen bij de SPA in Bergerac. En dus wel wat te vieren!!!

En wat is ie veranderd in dat jaar!!! De eerste maand dat ie bij ons was heeft ie geen kik gegeven, we dachten zelfs dat ie doof was. Maar na een maand begon het ‘gemekker’, en nu blaft ie er lekker op los als ie er zin an heeft, en tegen ons aan plakken is ook één van zijn favo hobby’s 🥰

Waar ie nog steeds alleen niet aan kan wennen, zijn (vooral kleine) kinderen, en andere beesten vindt ie ook nog steeds nix. Jammer, want dat beperkt hemzelf ook heerlijk spelen met een andere hond, maar goed. Nu spelen wij met hem, en daar komt ie ook echt duidelijk om vragen.

Net als om die ene, eerste pannenkoek. Want ja, die blijft altijd als laatste liggen voor hem, en ook dat weet ie al. Chandeleur was weer een mooie gelegenheid om pannenkoeken te bakken, en jaja:

Afgelopen week heel druk geweest met het regelen van bouwtransport. Dat wil zeggen: een voiture met trekhaak en daarnaast een aanhanger, want net als op Beauregard moet ook hier op Mas Quartier Bertrandes, zoals we ons plekkie hebben genoemd, weer het nodige worden aangevoerd. Niet alleen bouwmaterialen, maar ook zand, grind en noem maar op.

En, het is gelukt! Binnenkort hebben we weer een mooi werkbeest, wel 20 jaar oud, maar met voldoende vermogen om de aanhanger die ook dan kan worden afgehaald lekker vol te stouwen!!! We kunnen niet wachten!!! 💪

Daarnaast werd onze zoektocht naar hoe en waar zowel de elektra- als waterleidingen vandaan en naartoe lopen vervolgd. Dit bracht ons bij het zwembad…. nou ja, zwembad??? Er ligt een bak, en er is een huisje om de pomp neer te zetten, maar verder…. 🧐

Weer eens wat anders dan een ballenbak 😂, spetter, spieter, spater, lekker met bladeren spelen, haha!

Ook weer allemaal erg knullig gemaakt, maar ook dat gaat wel weer eens goedkomen. Nog even geen prioriteit. Eerst ons eigen onderkomen eens aanpakken.

Voorlopig bood deze zoektocht helaas geen oplossing voor waar de van het huis uitgaande en inmiddels afgekoppelde elektra- en waterleidingen exact beneden uitkomen. Inmiddels info aan de vorige eigenaresse gevraagd, wellicht is zij bereid om e.e.a. op te helderen 🙏. En anders wordt het een nieuwe sleuf graven en nieuwe leiding trekken…. tja….

En verder proberen we tussendoor ook nog lekker te genieten van het zonnetje, want die schijnt overdag wel volop. Alleen jammer dat de Mistral met een koude wind roet in het eten gooit. Nog steeds bivakkeren we daardoor in de bus, want met die koude wind is het in huis niet te doen. En ook nog steeds zijn we op zoek naar een beetje aardige, grote, niet al te dure 2e hands caravan, waar we de komende maanden zodra we aan de woonkamer gaan beginnen in kunnen leven. Best al wel wat exemplaren gezien, maar het idee van Fransen van ‘bon état’, ’très bon état’ tot soms wel ‘exellent état’ blijkt niet geheel overeen te komen met wat wij bij die staat in ons hoofd hebben 😨. En dan de bedràgen die ze er voor durven te vragen….. zucht. Misschien dan toch wel 1 in NL vinden en meenemen, kan ook goed als de wagen met trekhaak er is. We zoeken nog even door….

Voorlopig dus nog maar even ’s avonds in de kou van de bus naar het huis terug lopen, om bij een graad of 6/8 nog te koken, af te wassen of te douchen en tanden te poetsen. Voordeel is wel dat je dan op die momenten de mooiste luchten, en zelfs een volle maan kunt waarnemen…. Elk nadeel heb z’n voordeel!

We zijn weer verhuisd, het was het niet!

Ja, we hebben er zin in, we zijn weer verhuisd. Bij het schrijven van de titel van dit blog stukje moest ik eerst even googelen. Was het nu verhuist met een T of toch verhuisd, en wilde het niet gelijk aan Mitz vragen. Dus dan raadpleeg je je digitale geheugen. En ik het het weer even opgefrist. Het ezelsbruggetje was ’t kofschip en dan het hele werkwoord, ik ben weer bij. Ik moest bij dat googelen wel gelijk denken aan een van mijn nichtjes, toen ik haar whatsappte met haar verjaardag en vertelde dat we een ander huis hadden gekocht. Met een hele grote tuin van een paar hectaren wist ze zowaar hoeveel een hectaren was, maar biechtte wel eerlijk op dat ze het gegoogeld.

Maar goed dat even terzijde, we zijn weer verhuisd. We waren zo lekker bezig en het was zo lekker buiten. En binnen konden we het redelijk warm krijgen. Oké de badkamer was een graad of 6, maar de leefruimte kregen we toch op een kleine 15 graden. Maar toen kwam er een of ander klusser die gaten in het huis boorde en ook een deel van de jaren 70 schroten betimmering weghaalde. En de Mistral ging waaien met koude lucht uit het noorden. Dit alles resulteerde in een tochtig koud huis wat niet warm te stoken was. Als je een kaars had aangestoken zou die weer zijn uitgewaaid. En dan te bedenken dat we ons warme huis met nieuwe warmtepomp hebben verlaten voor ………. 🥶. Is er dan toch iets dat we niet goed doen?? Kortom dit was het even niet, en we hebben besloten of toch maar weer te verhuizen.

We zitten nu weer in onze Caravaan. Hier sliepen we nog steeds in, maar de mistral heeft ons doen besluiten ook voor de avonden weer terug te gaan in ons mobiele huis. Veel kleiner en makkelijk warm te stoken!! 👍

Pipo vindt het heerlijk in ons mobiele huis, lekker dicht tegen ons aan.

Verder zijn we lekker doorgegaan, de muurankers oost-west van het oude deel van het huis zijn op spanning gebracht. Met natuurlijk de finishing touch, een dopmoer of op z’n Frans “Écrou Borgne”. Ja we zijn lekker bezig en je blijft een vakidioot.

En een compliment voor het bedrijf Vis-express, die alle nieuwe onderdelen voor deze versterking netjes bij ons thuis is komen brengen. De oude muurankers hebben we op een veiling site gekocht. En we hebben er nog een paar extra op de kop kunnen tikken. Nu kunnen we ook één versteviging aanbrengen met dezelfde ankers over het noord zuiden van het oude deel van het huis. Maar daarvoor moeten alle schroten eerst nog even weg, dus we wachten even tot de Mistral is gaan liggen. En we kunnen later ook nog ankers aanbrengen bij het nieuwere deel van het huis. Top!

Veder stond deze week in het teken van draden, heel veel draden…… Elektradraden wel te verstaan… Inventariseren van wat er in het verleden allemaal gecreëerd is. En dat was heel erg, maar dat hadden we al eerder geschreven. Wat leuk is, dat je kunt zien wanneer er wat gedaan is aan de elektra. Hetgeen ooit heel lang geleden was gemaakt voldoet totaal niet meer aan de huidige norm, maar was in principe wel veilig. Zo werden stopcontacten en lichtpunten vroeger gezekerd op de schakelaar of stopcontact. Dat zie je aan een rondje op het element en deze kun je eraf draaien en dan vind je een zekering…….. Dat was de zekering zoals dat vroeger ging.

Je moet dan alleen niet zo’n oude schakelaar met zekering veranderen in een schakelaar uit de jaren 80, wat op plekken in het huis wel is gedaan. Nee, want dan is het niet gezekerd….. Ja oké, de hoofdzekering van het energie bedrijf zal er waarschijnlijk uitknallen, maar ja dan sta je wel ff te shaken als je het lampje er verkeert indraait. Maar goed, de elektrische installatie uit het oude deel is nu verwijderd en nu nog het volgende deel zodat er weer een veilige situatie ontstaat. Vandaag even geen spanning en houden we rust!

Hellup! Mijn man is….

Jawel: KLUSSER!!!!

We zitten niet stil. In het geheel niet!! ’s Morgens wordt bij het werkoverleg

plan de campagne opgesteld van wat er die dag aangepakt gaat worden. En ook wat er allemaal besteld moet worden om de werkzaamheden te kunnen doen. Alle vervoersbedrijven in de omgeving hebben inmiddels al wel ontdekt dat we hier zitten, èn dat we ‘bezig’ zijn 💪😁.

En buiten dat we de dingen van de planning die dag willen hebben gedaan, komt er in de loop van zo’n dag ook nog het nodige bij. Want iedere keer ontdekt PP weer laten we zeggen ‘bijzonderheden’. Met name op het elektravlak is het echt heel droevig gesteld, er is volop geknutseld en geknoeid. Ik maakte vorige blog nog een geintje hierover, maar het mag een wonder zijn dat er nooit iemand is geëlektrocuteerd!! De draden liggen echt overal gewoon los, stopcontactjes en andere draden zijn gewoon zonder enige kennis aan andere elektradozen vastgeknoopt en op slechts enkele groepen aangesloten. Om maar niet te spreken van het evt. op de aarde aan te sluiten 🙄

En nog zo’n paar dingen, als je dan ook nog beseft dat het huis ook jarenlang in de zomer gewoon is verhuurd 😨 ….. heel bizar! Als wij dan bedenken waar we op Beauregard allemaal aan moesten voldoen qua veiligheidsvoorwaarden…… Maar goed.

Alle gevaarlijkheden zijn door PP inmiddels vakkundig geëlimineerd, en er is een plan gemaakt van hoe e.e.a. moet worden en de nodige voorbereidingen al gedaan.

Eerste prioriteit qua aanpak was echter de versteviging van de muren. Zoals al eerder aangegeven zijn die, door de verschillende droge periodes in de afgelopen jaren, op diverse plekken gaan werken, en moesten dus verstevigd worden d.m.v. muurankers en draden.

En ja, daar moet dus een gaatje of 4 van 2,5 cm doorsnede voor worden geprikt, door een 75 cm dikke natuurstenen muur. Vandaar dat kleine boortje 😉

Zie hier de vakman aan het werk, aan de eerste kant, het eerste gaatje

En zo vervolgens nog 3x

Om daardoor binnen een staaf te kunnen aanbrengen die de boel bij elkaar moet houden

Later na het verwijderen van die vieze schroten worden deze staven mooi weggewerkt achter de nieuwe wanden 👍

Maar…. nu buiten ook al eer van al het harde werk, mooie muurankers zijn aangebracht, en tata!!

Het was prima werken met die giga-boor, wel een zwaar klusje maar laat dat maar aan de vakman over! Dus mocht er iemand in de buurt van Barjac/Vallon nog een gaatje in de muur nodig hebben?? 😊

Wel heerlijk om te zien en te beleven dat bij alles dat we aanpakken het vooruitgaat! En qua weer is het ook maar goed dat we buiten hard bezig zijn, want het is guurrrrrrrr! Heftige wind die de gevoelstemperatuur zo rond de -6 laat aanvoelen, dus met alle lagen die we aan kleding hebben aan goed om aan de warmte werken buiten.

Want: er lagen nog wat kleine brokjes (ahum) hout op het terrein, die we mooi zouden kunnen opstoken als het nog iets is gedroogd.

Deze werden gisteren nog even naar boven gesjouwd door PP, en moeten alleen nog maar ‘even’ gezaagd worden. Daarna worden ze door mij onder handen genomen, net als al eerder gedroogd hout, zodat we met het sjouwen en klieven erbij er uiteindelijk hopen 3x warmte van te hebben (gehad) 😉

Om genoeg energie te hebben voor dit soort werk, wordt er met name bij deze heftige kou goed gezorgd voor de inwendige mens. Een pannenkoekje gaat er dan altijd wel in (vindt Piep overigens ook 😍).

Waarbij we overigens ook altijd weer heerlijk bij worden verzorgd door onze buurtjes. Van hartige taartjes, gehaktballetjes, appeltaart tot heerlijke chocoladetaart, wow, wat kan zij koken/bakken!!!

En buiten dat we heerlijk heftig aan het werk zijn, wordt er ook goed genoten van alle mooie natuurverschijnselen

Want iedere dag is er bij dit rare wisselende en veels te koude weer wel een prachtige wolkenpracht te zien, super!!

Dat maakt die kou wel een beetje goed, alhoewel het best even afzien is om ’s avonds binnen te zitten waar het met heel veel moeite op de 13/14 graden is te krijgen met deze wind. Of te douchen in een ruimte waar het 6 graden is 🥶. Na volgende week wordt het beter, volgens de voorspellingen, wij 🤞🙏

Een goed uiteinde van 2022 en 2023: here we are!!!

Dit nieuwe stukkie heeft even geduurd, maar nu hebben we al wel wat vorderingen te melden!!

Maar allereerst aan iedereen een heel goed en mooi 2023 gewenst: maak er een mooi jaar van!!

Wij hielden heel even wat rust tussen Kerst en Oud en Nieuw. Zover we konden hadden we bij het inhuizen van de dozen toch wat kerstige dozen opzij gezet, zodat we de woon-/eetkamer een beetje kerstsfeertje konden geven. Kerstontbijt was in de camper, onder toezicht van mme. Grinch, net op tijd klaar gepunnikt voor de Kerst 🎄.

Ondanks dat we momenteel in huis slechts 1 pit hebben waarop gekookt kan worden

hebben we daarnaast wel een heel klein oventje, waar manlief dan toch wel een prachtig gevuld parelhoentje uit wist te toveren 👨‍🍳.

En met nog wat simpele attributen samen een heel gezellig en knus Kerstdinertje in elkaar geknutseld 🎄

En zo ontzettend lief: onze buren hielpen ook heel erg mee met de vreugde rondom de Kerstdagen. We kregen bijna iedere dag wel wat lekkers, van huisgemaakte lasagna, pizza en koekjes tot heerlijke apéro hapjes en een niet te versmaden citroen-cheese-cake…. Echt allemaal tè lekker ook, we boffen maar 🥰

Uiteraard konden we niet helemaal stilzitten, dat zit nu eenmaal niet in onze aard, en dus haalden we toch nog even de mezzanine leeg, want daar was ook nog e.e.a. aan meuk achtergebleven.

Gemiddelde leeftijd van deze prachtexemplaren (prima bouwjaar overigens volgens PP 😏) :

En dan te bedenken dat we uit de kamers beneden ook al 8 matrassen hadden gehaald, wat de teller totaal op 14 zet 😳

Had ik de twijfelachtige eer om nog vòòr de Kerst voor de allereerste keer richting het grofvuil te gaan, ook om even te ‘verkennen’ waar en hoe…

zijn we inmiddels al minimaal 10 keer (daarna zijn we gestopt met tellen 😳) naar het grofvuil gereden, met alle meuk die in en om het huis lag/stond. Alles kapot of te vies om beet te pakken…. (heel soms dachten we: hé, misschien is dit of dat nog te her/gebruiken, maar bleek het helaas toch kapot te zijn 🤨).

Ze beginnen ons bij het grofvuil inmiddels al te herkennen 😉, mijn oude Gup zo volgeladen zien ze vol belangstelling iedere keer weer aankomen 😂

Piep mòest uiteraard ook altijd mee, wat dacht je dan??

In ieder geval waren waren de veranda’s daarna goed leeg, en kon er door PP een mooie werkplaats worden ingericht. Zaagtafel, werkplek op de oude tafel, helemaal goed!

En kon OudJaarsAvond met een heel voldaan gevoel in traditie worden gevierd, lekker aan de tv, met uiteraard: mijn zelfgemaakte huzarensalade!!

Volgend jaar echt zelf oliebollen bakken, en de buren mee laten genieten!! Zijn benieuwd wat ze daar van vinden??!!

NieuwJaarsDag werd in alle rust doorgebracht, met name besteed om weer wat zaken op internet uit te zoeken, want qua elektra/gas/installaties moet alles opnieuw worden aangebracht. Wat geen verrassing is hoor, dat hadden we ingeschat, maar ja, het moet wel worden uitgezocht. En dat is PP wel toevertrouwd!!

De 1e week van dit mooie Nieuwe Jaar werd door mij grotendeels in hogere sferen doorgebracht. Jaaaaaaaaren van opgehoopte stof, spinrag, etc. (brrrrrr!!!!!) werd van zowel de mezzanine als de delen achter de schotten op de 1e verdieping verwijderd.

Een klein ideetje van hoe het vòòr het ruimen en poetsen er uit zag:

Zie de kabouter in aktie!! (Ja ècht hè, c’est moi 😂)

En zo ziet het resultaat er uit 👍, gelukkig: ik ben het nog niet verleerd hahaha!

En de mezzanine, wat een prachtruimte!!

Aan al die losliggende elektrakabels gaat PP nog een hele klus krijgen. Daar heeft hij deze week al een begin mee gemaakt: inventariseren wat er ligt (heul veul!!!), waar het vandaan komt in de groepenkast, waar het naar toe gaat en buitenwerking stellen van wat er momenteel gewoon als losse draden liggen waar de stroom op staat 😨.

Laten we zeggen dat er mensen aan het bricoleren zijn geweest die helaas niet gehinderd werden door kennis van zaken, en maar wat aanklooiden. Ofwel wilden bezuinigen op hun kappersrekening 🤯. Levensgevaarlijk in ieder geval!!!!

En omdat het prima droog weer was de laatste paar dagen, werden de eerste bomen gekapt. Wel met enige pijn in ons hart, want er was bijvoorbeeld een hele mooie Mexicaanse eik bij. Deze dus.

Maar ja, de plek waar ie stond, en de grootte er van hebben er beiden wel toe bijgedragen dat de muren op de hoek van het huis zijn gaan scheuren. En dat moet dus nou net nìet!!

Dus werd ie vakkundig neergehaald, en direct in kleine stukken gezaagd, zodat het hout kan drogen om volgend jaar te kunnen stoken. Jammer van de boom dus, maar wel ook direct meer licht in huis. Top!

Ook een andere eik die veels te uit de kluiten was gewassen, en ook wat overhangende takken van andere eiken moesten het onderspit delven. Die gaan ook mooi gezaagd op de stapel voor volgend jaar.

En dan komt ineens LaPoste met een pakje uit de Ariège: kijk nu!!! De enige echte JikRockyRoad!!!! Superlief!!! Konden wij nu eens ook onze buren laten meegenieten van een lekkernij 😍

Onze spullen zijn nu verhuisd.

We hadden al onze spullen in een container opgeslagen in de buurt van Carcassonne. We dachten dat is handig, omdat we een huis gekocht dachten te hebben in de Corbières. En dat was er een klein uurtje vandaan. Handig dachten we, laten we voorlopig alles wat we nog niet nodig hebben in de containers opbergen. En we zouden daar in de Corbières zolang het huis nog niet klaar was, gaan wonen in twee stacaravans die op het terrein stonden. Maar, zoals al eens eerder geschreven, voor zowel het huis als de caravans waren de vergunningen niet op orde en of alles mocht blijven staan was nog maar de vraag. En dus hebben we daar toen van afgezien.

Maar ons nieuwe -nog veel mooiere!! – huis, waar we net de sleutel van hebben gekregen, staat ruim 3 uur rijden van deze opslag. Dus even heen en weer is net ff te lang rijden.

Daarom op zoek gegaan naar een transportbedrijf dat onze spullen naar ons nieuwe huis zou kunnen brengen. Het kon alleen niet een grote vrachtauto zijn, want die kon niet bij de containers komen en ook niet bij ons nieuwe huis. Op internet onze vraag geplaatst bij enkele transport organisaties en Shiply kwam met een mooie aanbieding voor twee kleine vrachtautootjes. Wij de aanbetaling gedaan en afspraak gemaakt met het transportbedrijf en morgens vroeg zouden we elkaar ontmoeten bij de opslag. Maar die ochtend: geen transportbedrijf, ze stonden in de file, er zou sneeuw liggen in Andorra en daar hadden ze last van. Het zou nu rond het middaguur worden. Nou oké, kan gebeuren. Wij waren er toch, maar tussen de middag nog geen vrachtauto. Het zou avonds worden, en dan zou de volgende dag om 8 uur ingeladen kunnen worden. Dat was gegarandeerd. Afgesproken de volgende dag 8 uur, want dat was zeker. Dus wij ons busje in de buurt geparkeerd om te overnachten en de volgende dag er weer te zijn.

De volgende dag waren we heel vroeg en dachten we er staan vast al twee vrachtautootjes, maar dat was niet zo. Maar we waren ook een uurtje te vroeg en dachten we gaan alvast het terrein op. Wat helaas ineens niet lukte. Want het hek dat gisteren gewoon open ging, bleef dicht……. 😒Dus maar gebeld, nog een aparte code gekregen, maar niks hielp, hij bleef dicht. De man van het opslagbedrijf zou er over een half uur zijn, het was niet anders. Maar niet echt Frans, want helemaal top hij was er ècht binnen 30 minuten. De baterijen waren leeg, en daardoor ging de poort niet open. Zucht 🙄

Maar ook na die wachttijd nog steeds geen vrachtautootjes, contact proberen te krijgen maar zowel het transportbedrijf als Shiply waren niet te bereiken. Per telefoon mail whatsapp, we zagen dat berichten wel werden bekeken en via de site van Shiply was er wel verbinding geweest met het transportbedrijf. Een heel lang verhaal, maar uiteindelijk kregen we te horen dat de chauffeurs niet meer kwamen, ze waren moe. Dat wij bijna 30 uur hadden gewacht was niet zo belangrijk. De Transporteur had nog wel een oplossing, hij kon voor één vrachtauto zorgen. Die zou dan de volgende dag komen, maar dan kon natuurlijk niet alles mee, en wij moesten echt weer terug naar huis. Dus dat was geen oplossing. En Shiply kon ook niks doen, echt een K.. bedrijf. En de aanbetaling kregen we ook niet terug. Dus hele wijze leerschool “Shiply” sucks doe er geen zaken mee!! Voorlopig konden wij onverrichter zake weer terug naar huis.

Tijdens de terugreis heeft Mitz een ander Transport bedrijf geregeld want in degene waar ik het niet meer over wil hebben hadden we echt geen vertrouwen meer in. En dat heeft ze helemaal top geregeld! Over een paar dagen zouden er weer twee vrachtautootjes komen, deze keer geregeld via Fretbay.

Dit keer hadden wij het anders geregeld, Mitz zou namelijk thuis blijven en ik zou alleen naar Carcassonne rijden. Had zij de eer om als eerste in ons huis te slapen en zou het ons niet alle twee zo veel tijd kosten. Nou klinkt het heel romantisch om in ons nieuwe droom-avontuur-huisje te gaan slapen, alleen is dat niet echt zo. Geen verwarming 🥶, ja oké één klein straalkacheltje…. En het was net een paar dagen erg koud, bbbbrrrrrr. Dus vroeg naar bed.

De volgende dag stond ik al vroeg bij de opslag, de poort zou maar weer eens dienst weigeren…😉 Maar hij ging open. En er kwamen twee vrachtautootjes, uurtje te laat maar hiep hoi we konden beginnen 👍

Inpakken en wegwezen zou je zeggen en qua volume had het er wel in gekund, het was een beetje te zwaar voor 2 vrachtautootjes… Maar het transportbedrijf heeft het echt top geregeld en kon nog een klein autootje regelen waardoog alles die dag nog mee kon naar Vagnas. Op onze nieuwe, Frankrijk een nieuw avontuur, locatie was het inmiddels al wel behoorlijk donker toen de hele karavaan aan kwam. Maar met een paar lampen aan bomen en trappen gebonden is het gelukt om net voor middernacht alles te lossen. Alles moet tijdelijk opgeslagen worden in het huis, het meeste staat in de slaapkamer. Deze gaan we dus als laatste verbouwen en de rest staat nu nog overal, binnen en buiten.

Maar: we hebben nu wel alles bij de hand en onze missie is geslaagd!

En: jawel hij staat 🎄, nu eerst een paar feestdagen en ook rustig aan doen en plannen maken. Voorlopig slapen we in het camperbusje, daar is het warm en kunnen we zelfs douchen. We gaan wel even zien hoe we het verder aanpakken, misschien toch maar een caravan plaatsen en even als zigeuners op onze eigen droomplek leven.

Maar voor nu iedereen hele fijne feestdagen en de allerbeste wensen voor 2023. Dat het maar een mooi jaar mag worden! Veel liefs van ons en een 🐾van Pipo!

We hebben de sleutel gekregen, Frankrijk een nieuw avontuur kan beginnen.

Yes, we hebben de sleutel gekregen! Frankrijk een nieuw avontuur kan beginnen. We kunnen niet wachten, onze handen jeuken, we willen beginnen!! Voorlopig eerst opruimen en poetsen, want: wat een ontzettende troep en zo ongelofelijk vies! Dat iemand daar nog in heeft gewoond is eigenlijk niet voor te stellen. Oké, ze gaf niet zo veel om binnen en ze leefde eigenlijk alleen buiten als ze er was, en het was een vakantiehuis. Maar toch, een echte bende. Maar ….. wij hebben de sleutel. En deze bende is nu van ons!!! 😊👍

Daar gaat ie dan 12-12-2022, wederom een mooie datum. Binnen een maand na tekening van koopcontract de overdracht van ons nieuwe paradijs. Heel mooi geregeld, echt alle complimenten voor zowel de makelaar als de notaris, super! En ook Mitz heeft het helemaal top gedaan, waar en hoe dan ook , ze heeft het voor elkaar gekregen. Als iemand nog een goede notaris of makelaar zoekt: wij kunnen deze beide zeker aanraden, alleen mijn vrouw houd ik lekker voor mijzelf 💕. We weten niet of dit stuk van Frankrijk iets meer ontwikkeld is dan waar we vandaan kwamen, maar wat een ontzettende klunzen hebben we dan eigenlijk meegemaakt in de Ariège als we dat nu vergelijken met hier. Maar goed.

Op 20 december 2005 zijn wij ons éérste avontuur in Frankrijk begonnen. En wij wilden graag wonen in een gebied waar het niet heel erg koud is in de winter. Voor de mensen die ons op Facebook volgen weten al wat er wederom is gebeurd.

Wederom een herhaling in ons nieuwe avontuur. Net als 17 jaar geleden in de Ariège, ging het ook nu sneeuwen. Toentertijd heel onverwacht, heel vroeg in het jaar en eigenlijk nooit koud. En volgens de buren hier, valt er ook hier bijna nooit sneeuw in deze tijd van het jaar. Ja, soms, begin februari, maar dat is dan ook gelijk de volgende dag verdwenen.

Nu viel er zelfs best veel, en bleef het goed liggen. Errug koud, dagenlang goed onder 0. Maar ook wel weer geweldig om te zien dat we hier niet helemaal alleen wonen 🐰🐾🐈🐁🦔🦫🐿️. De hele oprit was vol met allemaal voetstapjes 😍.

Twee dagen hebben we nog kunnen genieten van het witte landschap. Het was genieten!

Maar er moest intussen ook gewerkt worden, puin ruimen vooral. De veranda staat alvast vol, misschien dat iemand er nog iets van kan gebruiken? Maar dat zien we later.

En dat is nog niet alles…….

En er is nog meer veel meer, en alles is oud en stuk. Soms denk je hé leuke stoel, maar dan is ie toch kapot. Wat een ontzettende troep. Maar het huis moet leeg, we willen namelijk onze eigen spullen opslaan in de slaapkamer en hebben ons gereedschap nodig om te beginnen. En we zijn al bezig geweest of beter gezegd hebben geprobeerd onze spullen naar de Ardèche te krijgen. Maar….. 😫😒. Daar later meer over.

En tussen alle werkzaamheden door ook ff genieten van onze nieuwe mooi plek in Frankrijk. Even heerlijk genieten van het zonnetje. Back to basic: terug naar de natuur, weer meer leren genieten van de gewone, kleine dingen in het leven. Iets wat we niet moeten vergeten! Bewuster omgaan met wat je hebt en kunt.

En toch ook op deze ècht in de middle of nowhere gelegen plek gisteren via de 4g kunnen genieten van het afscheidsconcert van Rob de Nijs. Niet dat we een echte fan zijn van zijn muziek, maar hij hoort wel bij het leven. Mijn vader had de ziekte van Parkinson en is er een paar jaar geleden aan overleden. Hij zei altijd “ik zit gevangen in mijn lichaam”. Het is een ontzettende vervelende ziekte en daarom weten we hoe knap het is van Rob de Nijs dat hij dit concert zo gedaan heeft.

Top gedaan Rob, we hebben van je genoten, met een 😊, maar ook met een😢.

Even terug naar de Ariège.

We moesten even terug naar de Ariège, slechts op bezoek. Een paar afspraken, wat dingen doen en een beetje sociaal. Dus na wat sightseeing in de omgeving waar we misschien binnenkort mogen gaan wonen, weer even terug naar ons oude stekkie.

Dus dag Ardèche, de Caravaan vertrek even terug naar de Ariège, maar tot snel! We verheugen ons ontzettend! En wat ga je dan als eerste doen als je weer terug bent in het dorp? Nou, afscheid nemen van onze grote vriendin, dorpskapster Solange!! Waar we al zeker 15 jaar, meestal 2 keer per jaar komen, maar het nu nog even niet van was gekomen na ons laatste bezoek in april van dit jaar. En dat kon je wel zien ook 😉, en omdat we ook een beetje moesten denken aan ons gewicht 😜gelijk maar geweest. Ze was al helemaal in Kerststemming, en vond het super dat we nog even langskwamen!!

We kunnen er in ieder geval weer een half jaar tegen en konden zo tenminste ook nog even op bezoek bij onze ex-achterburen Mike en Jik. Anders hadden ze ons vast niet meer herkend, wij dakloze zwervers of hippies. Het laatste klinkt meer sexy, beter🤣.

We zouden alleen maar even een kopje koffie komen drinken, maar we kwamen er niet onder uit. Jik mocht van Mike nog iets klaar maken en het werd een Engelse late zondag lunch met heerlijke quiches 😊

En na ruim anderhalve maand afkicken van ons oude vertrouwde thuis, waren we ook uitgenodigd op Ferme Beauregard. Heerlijk – maar ook wel een beetje raar – om weer even terug te zijn, maar wat leuk om te zien wat de nieuwe bewoners ervan aan het maken zijn! Het is natuurlijk ook zo’n lekker huis op zo’n mooie plek, waar je van alles mee kunt doen.

We hebben ook nog wat gegevens uitgewisseld, vragen beantwoord en waren wederom uitgenodigd voor een lunch. Hun ouders waren op bezoek en hebben heerlijk voor ons gekookt, weer gezellig met z’n allen aan éé grote tafel. We hebben in allerlei verschillende talen bij gekletst, gezellig!

Het is heel erg leuk om te zien waar zij nu mee bezig zijn. Het ziet er erg goed uit en ze hebben er helemaal zin in om te gaan beginnen. Wij hebben er alle vertrouwen in dat Ferme Beauregard een top locatie blijft. Ze gaan een geheel nieuwe website maken, en wij zullen jullie op de hoogte houden 👍

Wij gaan zo weer verder. Even uitwaaien aan zee en wachten vol spanning, 12 december 2022 gaat het worden, als alles meezit. Wij hebben er zoveel zin in!

Het koopcontract is getekend

Yes, we hebben het koopcontract getekend voor onze nieuwe plek. Wij vinden het een ontzettend mooie plek. Zoals al eerder aangegeven, voor ons is het belangrijkst dat het een goed gevoel moet geven. Het klinkt een beetje zweverig, maar dat zijn we zeker niet! Maar je moet er, net zoals bij Ferme Beauregard, lekker thuis voelen. En wij voelen ons er nu al erg thuis. We zijn er erg blij mee!

Zowel de makelaar als onze notaris hebben ontzettend hun best gedaan om alles maar zo snel mogelijk te laten verlopen. En dat hebben ze tot nu toe echt top gedaan. De notaris van de Belgische verkoopster probeerde, en waarom is ons een raadsel, een beetje roet in het eten te gooien omdat deze niet snel mee wilde werken. Maar onze notaris in Ruoms heeft het top geregeld. Het contract heeft ze netjes opgesteld en wij en de makelaar hebben alles gecontroleerd. Moesten daarvoor wel weer even een beetje stroom ergens pikken.

Met een beetje medewerking van het departement de Ardèche, waar we straks dan mogen gaan wonen.

Oeps, zucht. We moeten er iets voor over hebben. Maar top gedaan, alles gecontroleerd en zo snel mogelijk terug gestuurd. Voor onze mooie nieuwe plek! Met een heel klein volledig te renoveren huisje, maar wel met een heeeeeele grote tuin op een wel heel geweldige plek in het uiterste Zuiden van de Ardèche. Echt een droomlocatie!!!

Omdat wij graag zo snel mogelijk ons nieuwe droomplekje willen gaan bewonen, heeft de notaris een versnelde procedure aangevraagd bij de safer “de franse grondbank”. Zij hebben namelijk altijd het recht om het zelf te kopen, als daar belang bij is i.v.m. agrarisch of publiek belang. En dan gaat de koop niet door. Dat zou echt jammer zijn, maar daar kun je echt niet onder uit komen. Wij en de makelaar denken dat het niet zo’n vaart zal lopen, dat gaf de makelaar ook al aan, maar de notaris zei dat het altijd zou kunnen. We moeten dus nog weer even afwachten, maar hopen met Kerst onze Caravaan voor onze nieuwe droomplek te kunnen stallen.

We verheugen ons helemaal en kunnen niet wachten om te beginnen met het bouwen aan ons nieuwe avontuur!