Mas Quartier Bertrandes

We hadden al onze spullen in een container opgeslagen in de buurt van Carcassonne. We dachten dat is handig, omdat we een huis gekocht dachten te hebben in de Corbières. En dat was er een klein uurtje vandaan. Handig dachten we, laten we voorlopig alles wat we nog niet nodig hebben in de containers opbergen. En we zouden daar in de Corbières zolang het huis nog niet klaar was, gaan wonen in twee stacaravans die op het terrein stonden. Maar, zoals al eens eerder geschreven, voor zowel het huis als de caravans waren de vergunningen niet op orde en of alles mocht blijven staan was nog maar de vraag. En dus hebben we daar toen van afgezien.

Maar ons nieuwe -nog veel mooiere!! – huis, waar we net de sleutel van hebben gekregen, staat ruim 3 uur rijden van deze opslag. Dus even heen en weer is net ff te lang rijden.

Daarom op zoek gegaan naar een transportbedrijf dat onze spullen naar ons nieuwe huis zou kunnen brengen. Het kon alleen niet een grote vrachtauto zijn, want die kon niet bij de containers komen en ook niet bij ons nieuwe huis. Op internet onze vraag geplaatst bij enkele transport organisaties en Shiply kwam met een mooie aanbieding voor twee kleine vrachtautootjes. Wij de aanbetaling gedaan en afspraak gemaakt met het transportbedrijf en morgens vroeg zouden we elkaar ontmoeten bij de opslag. Maar die ochtend: geen transportbedrijf, ze stonden in de file, er zou sneeuw liggen in Andorra en daar hadden ze last van. Het zou nu rond het middaguur worden. Nou oké, kan gebeuren. Wij waren er toch, maar tussen de middag nog geen vrachtauto. Het zou avonds worden, en dan zou de volgende dag om 8 uur ingeladen kunnen worden. Dat was gegarandeerd. Afgesproken de volgende dag 8 uur, want dat was zeker. Dus wij ons busje in de buurt geparkeerd om te overnachten en de volgende dag er weer te zijn.

De volgende dag waren we heel vroeg en dachten we er staan vast al twee vrachtautootjes, maar dat was niet zo. Maar we waren ook een uurtje te vroeg en dachten we gaan alvast het terrein op. Wat helaas ineens niet lukte. Want het hek dat gisteren gewoon open ging, bleef dicht……. 😒Dus maar gebeld, nog een aparte code gekregen, maar niks hielp, hij bleef dicht. De man van het opslagbedrijf zou er over een half uur zijn, het was niet anders. Maar niet echt Frans, want helemaal top hij was er ècht binnen 30 minuten. De baterijen waren leeg, en daardoor ging de poort niet open. Zucht 🙄

Maar ook na die wachttijd nog steeds geen vrachtautootjes, contact proberen te krijgen maar zowel het transportbedrijf als Shiply waren niet te bereiken. Per telefoon mail whatsapp, we zagen dat berichten wel werden bekeken en via de site van Shiply was er wel verbinding geweest met het transportbedrijf. Een heel lang verhaal, maar uiteindelijk kregen we te horen dat de chauffeurs niet meer kwamen, ze waren moe. Dat wij bijna 30 uur hadden gewacht was niet zo belangrijk. De Transporteur had nog wel een oplossing, hij kon voor één vrachtauto zorgen. Die zou dan de volgende dag komen, maar dan kon natuurlijk niet alles mee, en wij moesten echt weer terug naar huis. Dus dat was geen oplossing. En Shiply kon ook niks doen, echt een K.. bedrijf. En de aanbetaling kregen we ook niet terug. Dus hele wijze leerschool “Shiply” sucks doe er geen zaken mee!! Voorlopig konden wij onverrichter zake weer terug naar huis.

Tijdens de terugreis heeft Mitz een ander Transport bedrijf geregeld want in degene waar ik het niet meer over wil hebben hadden we echt geen vertrouwen meer in. En dat heeft ze helemaal top geregeld! Over een paar dagen zouden er weer twee vrachtautootjes komen, deze keer geregeld via Fretbay.

Dit keer hadden wij het anders geregeld, Mitz zou namelijk thuis blijven en ik zou alleen naar Carcassonne rijden. Had zij de eer om als eerste in ons huis te slapen en zou het ons niet alle twee zo veel tijd kosten. Nou klinkt het heel romantisch om in ons nieuwe droom-avontuur-huisje te gaan slapen, alleen is dat niet echt zo. Geen verwarming 🥶, ja oké één klein straalkacheltje…. En het was net een paar dagen erg koud, bbbbrrrrrr. Dus vroeg naar bed.

De volgende dag stond ik al vroeg bij de opslag, de poort zou maar weer eens dienst weigeren…😉 Maar hij ging open. En er kwamen twee vrachtautootjes, uurtje te laat maar hiep hoi we konden beginnen 👍

Inpakken en wegwezen zou je zeggen en qua volume had het er wel in gekund, het was een beetje te zwaar voor 2 vrachtautootjes… Maar het transportbedrijf heeft het echt top geregeld en kon nog een klein autootje regelen waardoog alles die dag nog mee kon naar Vagnas. Op onze nieuwe, Frankrijk een nieuw avontuur, locatie was het inmiddels al wel behoorlijk donker toen de hele karavaan aan kwam. Maar met een paar lampen aan bomen en trappen gebonden is het gelukt om net voor middernacht alles te lossen. Alles moet tijdelijk opgeslagen worden in het huis, het meeste staat in de slaapkamer. Deze gaan we dus als laatste verbouwen en de rest staat nu nog overal, binnen en buiten.

Maar: we hebben nu wel alles bij de hand en onze missie is geslaagd!

En: jawel hij staat 🎄, nu eerst een paar feestdagen en ook rustig aan doen en plannen maken. Voorlopig slapen we in het camperbusje, daar is het warm en kunnen we zelfs douchen. We gaan wel even zien hoe we het verder aanpakken, misschien toch maar een caravan plaatsen en even als zigeuners op onze eigen droomplek leven.

Maar voor nu iedereen hele fijne feestdagen en de allerbeste wensen voor 2023. Dat het maar een mooi jaar mag worden! Veel liefs van ons en een 🐾van Pipo!

We moesten even terug naar de Ariège, slechts op bezoek. Een paar afspraken, wat dingen doen en een beetje sociaal. Dus na wat sightseeing in de omgeving waar we misschien binnenkort mogen gaan wonen, weer even terug naar ons oude stekkie.

Dus dag Ardèche, de Caravaan vertrek even terug naar de Ariège, maar tot snel! We verheugen ons ontzettend! En wat ga je dan als eerste doen als je weer terug bent in het dorp? Nou, afscheid nemen van onze grote vriendin, dorpskapster Solange!! Waar we al zeker 15 jaar, meestal 2 keer per jaar komen, maar het nu nog even niet van was gekomen na ons laatste bezoek in april van dit jaar. En dat kon je wel zien ook 😉, en omdat we ook een beetje moesten denken aan ons gewicht 😜gelijk maar geweest. Ze was al helemaal in Kerststemming, en vond het super dat we nog even langskwamen!!

We kunnen er in ieder geval weer een half jaar tegen en konden zo tenminste ook nog even op bezoek bij onze ex-achterburen Mike en Jik. Anders hadden ze ons vast niet meer herkend, wij dakloze zwervers of hippies. Het laatste klinkt meer sexy, beter🤣.

We zouden alleen maar even een kopje koffie komen drinken, maar we kwamen er niet onder uit. Jik mocht van Mike nog iets klaar maken en het werd een Engelse late zondag lunch met heerlijke quiches 😊

En na ruim anderhalve maand afkicken van ons oude vertrouwde thuis, waren we ook uitgenodigd op Ferme Beauregard. Heerlijk – maar ook wel een beetje raar – om weer even terug te zijn, maar wat leuk om te zien wat de nieuwe bewoners ervan aan het maken zijn! Het is natuurlijk ook zo’n lekker huis op zo’n mooie plek, waar je van alles mee kunt doen.

We hebben ook nog wat gegevens uitgewisseld, vragen beantwoord en waren wederom uitgenodigd voor een lunch. Hun ouders waren op bezoek en hebben heerlijk voor ons gekookt, weer gezellig met z’n allen aan éé grote tafel. We hebben in allerlei verschillende talen bij gekletst, gezellig!

Het is heel erg leuk om te zien waar zij nu mee bezig zijn. Het ziet er erg goed uit en ze hebben er helemaal zin in om te gaan beginnen. Wij hebben er alle vertrouwen in dat Ferme Beauregard een top locatie blijft. Ze gaan een geheel nieuwe website maken, en wij zullen jullie op de hoogte houden 👍

Wij gaan zo weer verder. Even uitwaaien aan zee en wachten vol spanning, 12 december 2022 gaat het worden, als alles meezit. Wij hebben er zoveel zin in!

Yes!, of natuurlijk eigenlijk Oui!! We zijn een prijs overeengekomen. En het belangrijkste is het is door beide kanten getekend, dat was wel een beetje spannend. Wij hadden namelijk een bod gedaan en kregen toen een tegenbod. Toen zijn we nog een keer gaan kijken, dat noemen ze in het Frans “contra visite”. En hadden toen het tegenbod geaccepteerd en hiervoor getekend.

Maar het tegenbod wat we kregen van de huidige eigenaresse, daar had de makelaar ontzettend z’n best voor moeten doen. Eigenlijk wilde ze niet zakken met de prijs. En we hadden het idee dat ze eigenlijk heel veel moeite heeft om het te verkopen. Dat snappen we! Bijna 44 jaar hebben ze dit mooie plekje gehad en hier altijd hun vakanties doorgebracht. En we begrijpen dat het moeilijk is om dan afstand te doen van zo’n mooie plek met goede herinneringen.

Maar we zijn erg blij het bod is nu door beide partijen getekend en alle stukken zijn opgestuurd naar de notaris. De volgende stap is gezet!

En nu wachten en een beetje vakantie vieren. Nu staan we op een prachtig mooi plekje in de buurt van ons toekomstige huisje. Heerlijk rustig maar geen bakker….. Dus niet de croissantjes test. Maar dat komt ook wel goed!

Met een beetje kaas en jam gaat dat prima lukken.

Ook met wandelen in de buurt kom je grappige dingen tegen, dit keer geen varken. Maar een boer die geitenkaas maakt en ook houdt van stapelen en dingen hergebruiken. Daar zijn we voor!

Heerlijk!!

Nee niet eerst vakantie, maar gewoon beginnen met het kijken naar nieuwe opties om te gaan wonen. Een nieuw avontuur in Frankrijk.

We hadden eigenlijk al een woning op het oog die we wilden kopen, maar de notaris die de stukken zou opmaken berichtte ons een paar weken geleden. Er waren wat probleempjes, de verkopers hadden het namelijk niet helemaal goed gedaan.

Er is ons een nieuw huis verkocht, alleen is het eigenlijk geen nieuw huis. Ja, het is wel een nieuw huis, maar de bouwvergunning is niet voor een nieuw huis. En er waren nog wat ‘onvolkomenheden’ laten we zeggen. Dus kon de notaris niet de stukken opmaken. De eigenaar van het huis moet eerst nog even (behoorlijk!!) wat huiswerk doen. En de vraag is of dat wel gaat lukken. Mag dat wat er nu gebouwd is wel zo blijven? Het is een half afgebouwd nieuw huis, welke wij zouden afbouwen. Kortom: onduidelijk en onzeker en gaat nog maanden duren. Daarom gaan wij verder op zoek en wachten we ondertussen af of dit misschien alsnog door kan gaan.

We begonnen in de Corbières, wij vinden dat een erg mooie streek, daar staat ook het eerder aangegeven niet afgebouwde huis.

Het pand waar we nu als eerste naar gingen kijken is een oude bergerie, “schuur”. Omgebouwd tot huis, en zit ook een woonbestemming op. We zouden het gebouw gaan bezoeken en er zou ook nog een ander stel zijn dat gelijk met ons de bergerie zou komen bekijken. Toen de makelaar uiteindelijk op de afgesproken plek was, reden we in colonne allen achter hem aan. Onze Caravaan als laatste, alleen halverwege de steile toegangsweg bleek het Catsmobiel niet in staat omhoog te komen. De makelaar reed met zijn andere klanten door dus daar stonden wij.

In de achteruit

We hebben toen eerst de bus achteruit het pad afgeleid. Toen de volgende uitgaging, de Kangoo weer in het gareel te krijgen. Met spinnende wielen kregen we de Kangoo weer op het pad en deze ook langzaam achteruit het pad af laten dalen.

Het was nog een kleine kilometer lopen naar het huis, en Mitz is als eerste een kijkje gaan nemen. Na telefonisch contact gaf zij al aan het de plek aardig was, maar een beetje in een kommetje…. Dus geen voorkeur locatie, en de locatie moet goed zijn. Onze nieuwe plek moet een goed gevoel geven. En wat gebouw betreft…… Tja, dat moest ik maar bekijken. Dus nu was het mijn beurt om te gaan kijken naar deze mogelijke nieuwe locatie, in een kommetje.

En eerlijk gezegd was ook ik er snel uit, een kommetje en inderdaad aardig, maar het gebouw was niks. Wat een ellende, ze hadden inderdaad het grootste deel van de dakpannen vervangen. Alleen waren ze vergeten wat eronder zat.

Nee deze ging het zeker niet worden.

Op naar de Ardèche!!

We hadden dit huis al op Google Maps gevonden en hadden dan ook ter plaatse afgesproken met de makelaar. We waren ruim op tijd en dus al even stiekem de buitenkant bekeken. Ook al de buurman ontmoet, hij bleek van origine Duits te zijn en woonde er met zijn Franse vrouw al jaaaaaaaren.

Het was echt een geweldige rustige plek en een prachtig uitzicht. Alleen wat was de prijs hoog, dat gaf de buurman ook al te kennen. Eigenlijk belachelijk maar ja, dat uitzicht en wat een heerlijke rustige plek. Afscheid genomen van de buurman en hadden het idee dat hij het wel zag zitten dat wij daar kwamen wonen. Waarschijnlijk waren er al andere mogelijke kopers geweest die laten we zeggen iets meer overlast zouden kunnen geven.

Met de makelaar door het huis en over het terrein geweest en wat een mooie plek en op zich een schattig huisje. Alleen wat een ontzettende oude troep en wat een slecht huis. Het zat onder de scheuren en lelijk gerepareerd…………..

Wel een bod gedaan, maar helaas overboden met de vraagprijs en dat is het voor ons niet waard. Ook is het eigenlijk te klein, alhoewel dat overkomelijk is want het grootste deel van het jaar woon je buiten. Maar goed, dat idee maakt de pijn iets dragelijker. De plek voelde namelijk wel ècht goed!

De Provence.

Kortom wel gingen verder en we hadden nog een afspraak, in de Haute Provence. Het pand was eigenlijk uit de verkoop genomen voor de winter, maar we mochten wel de buitenkant van het huis bekijken en dat is voor ons het belangrijkste.

Wat een leuk huis, een mooi natuurstenen gebouw en er moest nog wel iets aan gedaan worden. Maar ja, het bleek dat er wel erg veel aan moest worden gedaan, het was eerlijker geweest ons te zeggen dat het wel heel erg veel is!

Nou is dat in principe geen probleem, alleen het huis ligt 200 meter van een doorgaande weg af. En ik had al een beetje mijn twijfels over geluidsoverlast. Maar volgens de verkoopster hoorde je echt geen auto’s, misschien een enkele motorrijder. Nou heb ik een beetje ruis in mijn oren en Mitz is aan één oor behoorlijk doof. Maar wat een lawaai van de weg en niet alleen een enkele motorrijder!!! Die reed er overigens niet eens, het was een normale doorgaande drukke weg helaas. Nee ook deze gaat het niet worden. Geen goed gevoel. Ook vonden we dit stuk van de Provence iets minder aantrekkelijk. Dus op naar een ander stuk van de Provence.

Buis les Baronnies

Een leuk huis gevonden, maar het was weekend en we konden dus de makelaar niet bereiken. Gewapend met rugzak, verrekijker en foto’s op de telefoon van de advertentie en in de benen… zelf op zoek of we het huis kunnen vinden. En ja hoor, gevonden! Op de advertentie leek het geweldig, maar nee. Niet voor ons: een echt wandelpad langs je huis, direct vanuit de plaatselijke camping ook. Oef….. we willen wel wandelen vanuit huis maar ook weer niet zo dicht langs het huis, en zeker niet zo druk in de zomer.

En eigenlijk ook niet in een gevangenis wonen, alhoewel deze geen verkeerd uitzicht heeft. Hij is voor iemand anders, wij gingen weer verder. Jaja, we hebben wel wat noten op de zang, maar ja, het gevoel moet goed zijn. Dat is het allerbelangrijkst!!

Weer terug naar de Occitanie.

Weer door, naar de Gard, we wilden een huis gaan bekijken in de Cevennes. Een klein huisje met een heel groot bos erbij. Heel erg groot: 7 hectaren, en dat hebben we natuurlijk niet nodig maar kan ons vuurtje wel weer mooi aan houden 😂.

Aangekomen in Anduze eerst even wat gegeten. Kwam nog wat vermaak voorbij, een toeristische stoomlocomotief. Dit overstelpte het stadse lawaai helemaal.

Voor ons dus tijd om te vertrekken. Tut tuuuut!!!

Op zoek naar rust en ruimte, we vervolgden onze reis weer. Terug naar de Corbières. Waar we verder kijken in deze mooie streek.

Onderweg terug kregen we nog een bericht van een makelaar, maar dat volgende keer!

Veel groeten van ons, op zoek naar een nieuw avontuur in Frankrijk!